5 Simple Statements About نیلینگ Explained
5 Simple Statements About نیلینگ Explained
Blog Article
در مکان‌هایی در مجاورت سیستم فاضلاب و چاه‌‌های آب و همچنین در مناطقی که جریان آب زیاد است مناسب نمی‌باشد
اگر در محل اجرای نیلینگ موانع مختلفی مانند تأسیسات شهری و غیره وجود داشته باشد طول عمق گمانه‌ها و شیب آن‌ها نمی‌تواند به صورت آزادانه اجرا شود
لذا با اجرای یک سیستم زهکشی باید امکان پایین آمدن سطح آب‌های زیرزمینی را فراهم کرد. این سیستم باید از ایجاد فشار هیدرواستاتیک اضافی بر روی سطح دیوار یا اجزای سازه‌ای جلوگیری کرده و از سطح سازه در برابر خوردگی و فرسایش محافظت نماید.
سرعت پمپاژ آب از محل گود اهمیت بسیار زیادی دارد و افزایش سرعت ممکن است منجر به بیشتر شدن نشست‌ها گردد.
با وجود شباهت‌های قابل‌توجه در اجزای این دو روش، تفاوت‌های معناداری نیز در آن‌ها وجود دارد که باید مدنظر گرفته شود.
لایه‌ها و میان لایه‌هایی که در مطالعات ژئوتکنیک گزارش نشده،
لایه‌ها و میان لایه‌هایی که در مطالعات ژئوتکنیک گزارش نشده،
هرآنچه از ژئوتکنیک می خواهید را با ما در میان بگذارید، ما نقشه راه رو به شما معرفی میکنیم.
تقلیل ضرایب اطمینان: بدون ابزاربندی و اندازه گیری های لازم، انتخاب پارامترهای طراحی بر اساس فرضیاتی صورت می گیرد که این فرضیات محافظه کارانه بوده و در نتیجه ضرایب اطمینان طرح و هزینه ها بالا خواهد بود.
روش نیلینگ در سال ۱۹۶۰ میلادی برای اولین بار مورد بحث و بررسی قرار گرفت. این روش ??? ??? بر اساس روش سیستم مهاربندی و پیچ کردن سنگ ها می باشد. اولین بار این سیستم پایدارسازی برای حفر تونلی در استرالیا در سال ۱۹۶۰ به کار گرفته شد. در این تونل برای پایدارسازی از آرماتور، تزریق دوغاب سیمان و شاتکریت استفاده گردید.
نیلینگ، یک سازه نگهبان موقت است که به وسیله عواملی مانند گذشت زمان، هوازدگی سطح خاک، خوردگی آرماتورها و نفوذ آب‌های سطحی مقاومت خود را از دست می دهد.
بیش از سه دهه از اجرای سیستم نیلینگ در عملیات عمرانی می‌گذرد. در این تکنیک، انتخاب دستگاه‌ها و تجهیزات مناسب، بسیار مهم است.
این امر، به ویژه در دیوارهای نیلینگ دائمی، از جمله معایب و محدودیت‌های جدی این روش در این شرایط است.
در مجاورت سازه‌های حساس، قدیمی و فرسوده نمی توان آزادانه این روش را اجرا کرد